1st Review.....กรุงเทพฯ-หาดใหญ่ New ม.4ก 982-3 ปิยะรุ่งเรืองทัวร์ กับ ne-ne' ครับ

[ne_ne']

เก้าอี้นั่งฝั่งคู่แบบเต็มๆ ครับผม


แฮะ ๆ ติดขนหน้าแข้งผมด้วย ไม่ติดเรทนะครับ 555

ตัวเบาะใช้วัสดุผ้าสีดำพิมพ์ลาย ตกแต่งด้วยหนัง
หมอนรองคอใช้วัสดุผ้าสักกะหลาดผสมหนังเทียม ปูทับด้วยผ้าทอเนื้อผสมผม
ไม่แน่ใจว่าเป็นโพลีเอสเตอร์รึป่าวนะครับ
ตกแต่งด้วยหนังเทียมสีน้ำตาลเพื่อความสวยงาม

ความนุ่มสบายของเบาะที่นั่งถือว่าอยู่ในระดับดีถึงดี มากครับผม (8.5/10)
และที่สำคัญมันไม่ใช่ผ้าสักกะหลาดแบบเบาะรุ่นเก่าของ ปิยะอะครับ
คือเวลานั่งๆ ไป เสื้อมันไม่ถลกขึ้นมาโชว์พุงพลุ้ยๆ ของผม
เหมือนอาการเบาะมันกินเสื้ออะครับ ผมก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงดีให้เพื่อนๆ เข้าใจกัน
อิอิ





:emo_toon24:

[ne_ne']

ส่วนที่ตั้งแขน และส่วนประกอบอื่นของที่นั่ง
เป็นพลาสติกขึ้นรูป ลักษณะเป็นแคปซูล
ตกแต่งด้วยวัสดุเลียนแบบไม้สีน้ำตาลผิวมันเงา
เหมือนกันกับที่นั่งชั้น First Class ของนครชัยแอร์
แต่ไม่มีทีวี และจอยสติ๊กส่วนตัว
และคล้ายๆ กับที่นั่งชั้น Royal Silk ของ TG อีกด้วยครับ

ที่นั่งแบบนี้ ปิยะเป็นเจ้าแรกของรถสายภาคใต้ที่นำมาใช้อีกด้วยครับ ผม

[ne_ne']

มาดู Leg Room กันดีกว่าครับ

สำหรับพื้นที่ และความกว้างของที่วางขาที่นั่งแถวหน้าสุด
ทำได้ไม่ประทับใจเท่าไหร่นักสำหรับชั้นล่าง
คือที่นั่งแบบนี้ เวลาปรับเอนตัวเบาะรองนั่งจะเป็นตัวเคลื่อนที่ยื่นออ กมาด้านหน้า
ส่วนพนักพิงก็แค่เคลื่อนตามองศาที่ปรับของตัวเบาะรอง นั่งแค่นั้นเองครับ

พอเบาะรองนั่งเคลื่อนที่ยื่นออกมา ประกอบกับ Leg Room ที่มีอยู่อย่างจำกัดแล้ว
ทำให้เสียพื้นที่ส่วนนี้ไปมากเลยทีเดียวครับ แล้วถ้าปรับเบาะรองขาขั้นมาอีก
แทบจะไม่มีที่สำหรับเท่าผมเลยครับ

อันนี้เป็นส่วนของที่นั่งชั้นล่างนะครับ
ส่วนด้านบนกว้างกว่านี้ครับ โดยเฉพาะด้านหน้า
แต่ผมไม่ชอบนั่งชั้นบน เลยต้องทำจายกับตรงนี้

อันนี้ภาพ Leg Room เวลาปรับเบาะปรกติครับผม
แม้ช่องหลุมที่เจาะไว้สำหรับยื่นเท้าเข้าไป แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรผมเลย

[ne_ne']

ก่อนอื่นขออภัยนะครับถ้ารูปนี้ไม่สุภาพ


อันนี่คือปรับยื่นที่พักขาออกไปสุดๆ ตามนี้ครับ




ส่วนอันนี้คือที่พักขาอยู่ในระดับปรกติ แต่เอนเบาะนิดหน่อย
เลยทำให้เสียพื้นที่ Leg Room ไปพอสมควรครับผม



ส่วนอันนี้คือปรับที่พักขาออกมาสุดเลยครับ และก็เอนเบาะนิดหน่อย
เท้าผมเลยจิกเหมือนนักกีฬาบัลเล่ต์ ไม่เวิร์คอย่างแรง



คนอื่นอาจจะโอเคก็ได้นะครับ อย่างที่บอกส่วนสูง ขนาดร่างของร่างกาย
มีผลครับ แต่คราวต่อไป ผมยอมนั่งชั้นบนดีกว่า
ส่วนเรื่องขนาดความกว้างของเบาะที่นั่ง ระดับของหมอนรองคอ
โอเคเลยครับสำหรับผม ไม่มีปัญหาแต่อย่างใด
เสียอยู่ที่เรื่องเดียวคือ Leg Room นี่แหละครับ
แต่อันนี้ผมพูดเฉพาะที่นั่งชั้นล่างเท่านั้นนะครับ
ส่วนชั้นบนยังไม่ได้สัมผัส แต่เห็นระยะมาบ้างแล้วสำหรับรีวิวที่ผมอ้างอิงมา

[ne_ne']

สำหรับองศาในการปรับเอน
เก้าอี้รุ่นนี้ทำได้ไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่สำหรับหล ายๆ ท่าน

เก้าอี้ตัวซ้ายเป็นเก้าอี้ระดับปรกติที่ทางโค้ชปรับต ั้งไว้
แต่ผมลองปรับดูมันสามารถปรับองศาได้ชันกว่านี้นะครับ
คือนั่งหลังตรงเหน่วเลย แต่ที่เค้าปรับไว้อาจเป็นระดับที่คิดว่า
สบายสำหรับการขึ้นรถแล้วหย่อนก้นลงไปในครั้งแรกก็ได้ ครับ

อีกสิ่งหนึ่งที่ผมประทับใจคือ ปรกติการเดินทางช่วงระยะเวลานาน
ผมจะมีปัญหากับอาการปวดหลัง ถ้านั่งรถทัวร์ทุกครั้งที่เดินทาง
ผมจะปวดบริเวณเหนือก้นกบหรือบั้นเอวอะครับ นั่งไม่ค่อยเป็นสุข
ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะเบาะเก้าอี้มันไม่คลิ๊กกับสรีระ ผมรึป่าวหว่า.....

แต่กับที่นั่งแบบนี้ไม่ปวดเลยครับ ผมเดาว่าน่าจะเป็นเพราะหลายๆ อย่างประกอบกัน
ทั้งการออกแบบส่วนเว้าโค้งของเบาะ ความนุ่มและองศาของเบาะรองนั่ง
ปีกด้านข้างที่ออกแบบมาเพื่อโอบรับตัวผมอย่างพอดี แต่ไม่กระชับเท่าเบาะรถยนต์
หรือเป็นเพราะตื่นเต้นได้ลองนั่งของใหม่ ก็อาจจะเป็นไปได้ครับ แป่ว.......
อันนี้ความเห็นส่วนตัวล้วนๆ ครับผม น้อมรับตามเคย อิอิ

[ne_ne']

ตอนนี้ดูนาฬิกาบ่ายโมงและ
เห็นข้างทางขายไข่เค็มกันเกลื่อน
แสดงว่าถึงไชยาแล้วสิ
เมื่อไหร่เค้าจะแวะให้ลงกินข้าวซะที
หิวมาก..................

ว่าแล้วก็พลางหยิบขนมปังไส้หมูหยองปอนด์ใหญ่
กะดีน่าทูโก 330 ml มากินประทังความหิว
หันไปมองด้านหลังผู้โดยสารอีกท่านหลับยาว
ไม่รู้สึกหิวบ้างเลยไงเพ่.............

จากนั้นอีกชั่วโมงเศษๆ ราวๆ บ่ายสองกว่าๆ
รอเลี่ยวเข้าจุดพักรถคุณสาหร่าย จังหวัดชุมพร
รถจอดรับประทานอาหาร 20 นาที

อ้อ...ลืมบอกครับ เวลาผมเดินทางกลับบ้านด้วยรถทัวร์
บขส. เป็นตัวเลือกหลังสุดที่ผมเลือก
คือผมเห็นเรื่องกินสำคัญเป็นอันดับต้นๆ อ่ะครับ 555
เพราะว่า บขส. เลี้ยงอาหารที่ผมนั่งกี่ทีก็ไม่เคยพัฒนาเลยอ่ะ
ทั้งๆ ที่สถาพรถ เก้าอี้ที่นั่ง พนักงาน ทุกอย่างโอเคเลยนะ
และที่สำคัญคือพนง.ขับรถรู้สึกถึงปลอดภัยและหลับได้ส นิทเมื่อใช้บริการ
อันนี้เรื่องจริง ไม่ได้ประชดนะครับ
แต่รับไม่ได้เรื่องอาหารที่เลี้ยงเรานี่แหละ อย่างเดียว แต่ใหญ่มาก 555

มีแต่ข้าวสวยแบบที่ไม่ใช่ข้าวหอมมะลิ เคยได้ทานข้าวดิบด้วยหล่ะ แรงป่ะหล่ะ
ภาชนะพลาสติกที่ใช้ทานก็เหลืองขมิ้นจนล้างไม่ออกหรือ ไม่ล้างก็ไม่ทราบ
กับข้าวก็ผักเข่ง หมูขีด ................. แรง !!!
ม้ายหวายอย่างแรง กับราคาที่จ่ายพันกว่าบาทเท่ากัน

แต่ถ้าเปรียบเทียบกะของบริษัทอื่นที่ไม่ใช่ บขส.
ผมโอเคเลยนะ เพราะเลี้ยงที่คุณสาหร่าย
กับข้าวในวันนั้นมี ข้าวสวย ชุดน้ำพริกผักสดจานใหญ่มาก
ยำหมูยอกะลูกชิ้นปลา มัสหมั่นไก่ ต้มจืดซี่โครงหมูกะหัวไชเท้า
ปลาทอดราดซอสเอ็กซ์โอ แล้วก็อะไรอีกอย่างนึงผมจำไม่ได้
แล้วก็ผลไม้ประจำฤดูอีก 2-3 อย่าง
ทุกอย่างเสิร์ฟบนโต๊ะกลม มีถาดหมุนได้ ชุดเก้าอี้เป็นหินอ่อน
พนักงานเสิร์ฟคอยเติมข้าวเติมน้ำอยู่ไม่ขาด (อันนี้ชอบ)
ห้องทานรับประทานอาหารก็แยกเป็นสัดส่วน
มีห้อง VIP1, VIP2 เปิดแอร์เย็นฉ่ำ หนาวกันเลยทีเดียว
เก๋ป่ะหล่ะ ............ 555
เห็นด้านหลังมีการก็สร้างอะไรก็ไม่รู้ ใหญ่โตเชียว
ซึ่งอยู่ในพื้นที่เดียวกัน เพื่อนๆ คนไหนทราบรบกวนด้วยนะครับ

เสียดายวันนั้นผมหิวมาก แล้วกล้องก็เริ่มงอแง เลยไม่ได้ถ่ายมาอะครับ
สำหรับใครที่เดินทางกะรถทัวร์แล้วบริษัทเค้าแวะทานข้ าวที่นี่
คงจะนึกภาพออกนะครับผม

คือผมเป็นคนเรื่องมากก็ว่าได้นะครับ เงินที่จ่ายไปต้องคุ้มค่า
วางแผนการเดินทางต้องเป๊ะ ไปถึงแล้วไปไหนต่อ
จากจุดนี้ไปจุดนี้ไปยังไง ประมาณนั้นครับ
แต่ผมไม่เคยเอาเปรียบใครนะครับ
ผู้บริโภคย่อมมีสิทธิ์เลือก ... จริงมั้ยครับ
เริ่มยาวอีกและ 555
:emo_toon24:

อันนี้ความเห็นส่วนตัวนะขอรับ ขอน้อมรับอีกแล้วครับผม

[LinkBus]

แจ่มเลยครับ ก.ไก่ เบาะนวด

เรื่องอาหาร เห็นด้วยครับ รถสายใต้ เลี้ยงอาหารหรูมาก

[ne_ne']

หลังจากทานข้าวเสร็จก็ออกเดินทางกันต่อครับ
คราวนี้เริ่มเปิดหนังแล้วครับ
เริ่มที่ 5 พยัคฆ์พิทักษ์ซุนยัดเซ็น แล้วก็ต่อด้วยอีกเรื่องนึงยาวจนถึงสมุทรสาคร

คราวนี้ผมย้ายมานั่งฝั่งเบาะคู่ครับ
เพราะว่าอีกฝั่งนึงแดดร้อนมาก
สรุปว่าคนเดียวครอง 3 ที่ สบายแฮ...

ตลอดระยะทางผมหลับๆ ตื่นๆ
แอบเห็นมีฝนตกด้วยครับช่วงแถวๆ เพชรบุรี

ใกล้ถึงกรุงเทพผมลองเปิดกล้องดูอีกที
ปรากฏว่าติดแฮะ ...
เลยถ่ายเก้าอี้นั่งเบาะเดียวมาอีก 2-3 รูปครับ
อีกรูปนึงไม่ชัด ผมขออนุญาตตัดออกนะครับ





ผมขออนุญาตลากันด้วย 2 ภาพนี้และกันนะครับ
พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ สามารถติชมกันได้
ตามอัธยาศัยเลยนะครับ

สรุป
ผมโอเคทุกอย่างยกเว้นที่นั่งชั้นล่างสำหรับรถคันนี้
ซึ่งมันไม่โอสำหรับคนที่สูง 179 cm. และ Over weight
อย่างผม แต่ถ้าชั้นบนโอเคนะ
แต่ผมไม่ชอบนั่งรถทัวร์ชั้นบนด้วยสิ
และทำใจไม่ได้อย่างแรงหากเป็นรถของปิยะ
คิดว่านั่งบนฟอร์มูล่าวัน ซะอีก ไม่รู้จะรับไปไหนกันเพ่.....
แต่รถกลางวัน และคันนี้วิ่งไม่เร็วเท่ากลางคืนครับ ถือว่าใช้ได้

ส่วนเรื่องจะนั่งอีกรึป่าว ไว้คิดอีกทีครับ
เพราะผมยังเรียนอยู่ สามารถนั่งรถไฟที่เลทขำๆ ไป
3-4 ชั่วโมง อย่างไม่มีผลกระทบใดๆ
มาตรฐานด้านอื่นก็ยังรักษาไว้ได้ดีสำหรับปิยะ
ทั้งโค้ชหน้าเฉย แล้วของแจกอันหยุมหยิมพอเป็นพิธี
ทั้งๆ ที่สายอื่น ภาคอื่น แจกกันขนกลับแทบไม่ไหว
แถมยังเอาไปขายต่อได้ราคากันอีกด้วย :emo_toon08:


ทุกคำพูดของผู้เขียน ล้วนเป็นความเห็นส่วนตัว
ที่เกิดจากการสัมผัสด้วยตัว ผิดถูกล้วงเกินประการใด
ขอน้อมรับครับผม............ขอบคุณครับ
ne ne'
:?